ஸ்ரீராமாநுஜர் இருபது

எம்பெரு மானார்க்கே தோய்ந்த இதயத்துச் 

செம்பொருள் நாட்டம் சமைந்ததுவால் - நம்பெருமாள் 

ஈந்தவருள் ஈண்டு திருவருளாம் என்றிங்குப் 

போந்த இருபதுவெண் பா. 

*

தெண்ணீர பொன்னித் திரைகலங்கும் காலத்தே 

உண்ணீர்மை ஊட்ட உலகிதனைக் - கண்ணீரால் 

காத்த குணவாளன் கோத்தநெறி கூர்வதினால் 

பூத்துவரும் புத்துலகு பார். 

பாரோர் பலரோய்ந்து பானாள் விளக்கானார் 

கார்மேனிச் செங்கண் கதிர்மதியம் காதலித்த 

ஏரார் எதிராசர் எங்கள் கதியானார் 

ஓரார் எவரிதனை ஓர்ந்து. 

ஓர்ந்து உவப்புற்றார் உத்தமர்க்கே ஆளானார் 

சோர்ந்து தவிப்புற்றால் செய்வதெவன் - சீராரும் 

செந்நெல் கவரியிடும் சங்கத் தமிழ்ச்செல்வர் 

இந்நாளில் இன்புற்றார் ஈண்டு. 

ஈண்டு புலர்ந்ததுவோ ஈருலகம் ஒன்றாமோ 

மீண்டும் சிறந்திடுமோ மாநெறியும் - நீண்டதன் 

தாளால் உலகளந்த தண்மைதான் இவ்வுலகில் 

வாளா விருந்திடுமோ தான். 

தானாய்த் திரிவார் தறுகண்மை யால்தரணி 

பான்மை இழந்த பசப்பறவே - பூன்றநற் 

பொற்குணத்தான் சிற்குணத்தின் செம்மை புலத்தி 

நற்குணர்த்தும் ஏந்தலவன் நூல். 

நூல்நுவன்ற மாட்சியோ மால்பயின்ற நெஞ்சதோ 

ஆல்துயின்ற சேய்வயிற்றில் அண்டமெல்லாம் ஆன்றபோல் 

கால்பயின்ற திக்கெலாம் கார்பயின்ற ஓரருள் 

கோல்பயின்று நின்றதாம் கோயில். 

கோயில் மணவாளர் கொள்ளைகொளும் நெஞ்சத்தை 

வாய்மொழியில் தாமிழந்தார் வார்த்தைக்கே - ஆயும் 

அறிவுடையார் அந்தண்மை ஆளும் தமிழில் 

செறிவுடையார் செய்தவமே தாம். 

தாமுகந்த தெவ்வுருவம் நன்றாய்த் தமருக்கே 

தோமற்ற ஓருருவில் தோன்றியிவண் - தாமாய்த் 

திரமாய்த் திருவரங்கம் தீர்ந்த நிலையாய்

வரம்தரும் வான்குரு வந்து. 

வந்தார் வருகவென்று வாராரும் வந்துவப்ப 

செந்தமிழ்க் கோதையும் செப்பினாள் - அந்தமிலா 

ஆர்வத் தமிழ்க்காதல் ஆன்றமறை அண்ணர்தாம் 

ஓர்ந்திட்ட திட்டம் உரை. 

உரைகொள் திருமொழிகள் உள்ளுவக்கும் ஈடால் 

உரைசால் திருவாய் மொழிக்கே - கரைகடந்த 

அன்புற்றார் ஆன்றதமிழ்ச் சொல்லுற்றார் சிந்தையினில் 

மன்னிடவே இங்குற்றார் மீண்டு. 

மீண்டுவந்த ஊமன் மொழிந்திட்ட வார்த்தையே 

யாண்டும்கொள் நெஞ்சேநீ யெவ்விடத்தும் - பாண்டவர்க்காய்த் 

தேர்நடத்தும் தாமோ தரனார்ப் பெருவார்த்தை 

நேர்நடத்தும் ஆசிரியன் நன்று. 

நன்றுரைத்தான் தீந்தமிழைத் தெய்வ மொழியென்றான் 

மன்றுரைத்து மண்ணுலகில் மன்னவைத்தான் - என்னுரைப்போம் 

கன்றுரைத்த கால்மாற்றும் தீங்குழலார் கண்ணற்கே 

அன்பூறும் பண்புடையோ மால். 

மாலாகி நெஞ்சம் மகிழ்ந்திடவே மன்னுதமிழ்க் 

கோலோச்சும் கொள்கைத்தாய்க் கொண்டாட்டம் - வேலோச்சும் 

வீசுவிழி மாதர் விறல்நேச மாமல்லர் 

ஆசறவே கொண்டான்தான் ஆள். 

ஆட்கொண்டான் ஓரரங்க மாளிகையை அன்புகொண்டே 

ஆட்கொண்டான் ஊமைதனை ஆர்கழலால் - வேட்டிருந்த 

மாமறையோர் கூரேசர் மன்னும் சொலவுகற்றார் 

காமுறுவர் கல்லா நெறி. 

நெறிநின்ற நின்மலர்க்கே போயொளித்துக் காட்டில் 

முறிவெண்ணை உண்டொளிக்கும் பத்தி - வெறிகமழும் 

நம்மாழ்வார் சொல்லாரும் நற்பொருளே நாட்டியெழும் 

அம்மாநல் பாடியத்தின் மாண்பு. 

மாண்புறுநல் சிந்தை மகிதலத்தின் வாழ்ச்சிக்கே 

சேண்குன்ற நாடர் சிறந்தவரம் - பாண்மிழற்றும் 

வண்டூது போதலரும் வாய்ப்பினால் வாய்மொழிக்குள் 

கண்டுழாய்க் கோலம் பயில். 

பயின்றும் துயின்றும் பயந்தும் புலர்ந்தும் 

செயிர்க்கும் உயிர்கட்கே சேமம் - நயக்கின்ற 

தாயாய்த் தமப்பனாய் எல்லாம் திருமாலாய் 

ஆய்ந்துரைத்தான் ஐயன் இனிது. 

இனிதாகும் இவ்வுலகு அவ்வுலகும் நன்றே 

புனிதராய்ப் போந்தார் பொலிய - மனிதரே 

வாழ்ந்தார் எனநயக்கும் விண்ணும் வரக்கண்டு 

வாழ்த்தும் முதல்தாய்ப் பொலிவு. 

பொலிந்தது பூதூர் புகழ்மலி கச்சி 

பொலிந்தது பொன்னரங்கம் வேங்கடம் பூத்துப் 

பொலிந்தது பூமி புலர்ந்தது வாழ்வு

பொலிந்தது பாரத நாடு. 

நாடுவார் நாற்பயன் தேடுவார் நன்மையே 

கூடுவார் கோயின்மை கொள்ளுவார் - பாடிய 

சேண்பொருள் சிந்தை அருளிச் செயலதாம் 

கோனெதி ராசர்தம் காப்பு. 

***