Sunday, July 26, 2015

வெறுமை

வெறுமை சூழ்ந்த கணங்களில்
ஒரு மனமாற்றுக்காக
நண்பர்களுக்கு அல்லது
உற்றார் உறவினர்களுக்கு
தெரிந்தவர்க்கு ஒரு போன்
போடுவோம் என்றால்
நம்மீது குத்தாமல் விட்ட குறுவாள்களைக்
குத்துவதற்காகச் சமயம் பார்க்கும் குறுவாள்களை
அவசர அவசரமாகத் தங்கள்
வார்த்தைக் கோணிக்குள்
அடைத்து மூடும் அவசரத்தைக் கண்டு
நம் வார்த்தைகள் நாணி
வரத்தயங்கும் போது
இருவருக்குமற்ற
போக்கற்ற மௌனத்தில்
கசியும் விரசத்தை விட
முதல் வெறுமையே பரவாயில்லை
எனத் தோன்றும் அமைதியில்
ஏதோவாகிப் போன போன்
என் முன்னால்.

***

No comments:

Post a Comment