அப்ப.. நீங்க என்ன இப்படித்தான் எல்லாரும் இருக்கணும் என்று நினைக்கிறீங்களா? சாதாரண மனப்பான்மையோட... மதத்தில் ஆழ்ந்து தீவிரமாப் போகாம இருப்பதுதான் சரியா?
பாருங்க.. நைஸா என்னை நகர்த்தி வேற எங்கயோ கொண்டு போக முயற்சி செய்யறீங்க பார்த்தீங்களா... நான் என்னுடைய நிலைப்பாடு என்ன என்று சொல்லிக் கொண்டிருக்கிறேன்.. பிறரெல்லாம் என்ன செய்ய வேண்டும் என்று நான் சொல்ல வரவில்லையே..
அப்படிச் சொன்னா என்ன தப்பு? ஒரு வழி காட்டறதுதானே..
அவரவர் வாழ்க்கையை அவரவரேதான் வாழணும். தன்னளவில் தானேதான் சிந்தித்துத் தெளியணும். என்னளவில் நான் எது சரியான கருத்து, செயல் என்று படுகிறதோ சிந்தனையில், அதைக் கைக்கொள்கிறேன். பின்னொரு காலத்தில் அதுவே பொருந்தவில்லை என்று உணர்ந்தால் கவலையே படாமல் அதை விட்டுவிட்டுச் சரியானது எதுவோ அதை மேற்கொண்டு செல்கிறேன். இந்த மனநிலையை விவரிப்பது என்றால் சாதாரண மனிதரின் மனநிலைமை என்று சொல்லலாம். இதை நான் யாருக்கும் போதிக்க வேண்டிய அவசியம் இல்லை. ஏனெனில் எல்லாருடைய அனுபவத்திலும் உணரப்படக் கூடிய விஷயம்தான் இது. என்ன இந்த இயல்பான நிலைமையை விட்டுவிட்டு, ஏதோ, யாரோ, எந்த நூலிலோ, வழிவழியாக வந்தது, பெரிய நிலையை அடையலாம், ஸ்பெஷல் கிருபைக்குத் தேர்ந்தெடுக்கப்பட்டவராக ஆகலாம், அவரைக் குருவாய் அடைந்து விட்டால், இவரை ரக்ஷகராய் அடைந்து விட்டால், அவர் கடைக்கண் பட்டுவிட்டால், இவர் கடாக்ஷம் மட்டும் கிடைத்து விட்டால் - இப்படி ஏதேதோ காரணங்கள் சொல்லி நாம்தான் நம் இயல்பிலிருந்து நழுவி ஓடுகிறோம். நம் மீது ஏதோ பாப மூட்டை அழுத்துகிறது; கர்மா லோடு துரத்துகிறது என்று நமக்கு நாமே வெருண்டு, இங்குப் போனால், அங்குப் போனால் விடிவு என்று ஓடுகிறோம். உண்மையில் சாதாரண மனிதத் தன்மையுடன் இருப்பதே, இயல்பான நம் மனிதத் தன்மையை விடாமல் நின்று நிதானமாக வாழ்ந்தாலே அதுவே உத்தமம் என்று எப்பொழுதாவது இந்த ஓட்டம் அலுத்து ஒரு வேளை உணர்வோமோ.. உணர்வோம்.. உணர்ந்துதானே ஆகவேண்டும்.
அப்ப.. எங்கயும் போகாத.. மதங்களே வேண்டாம் என்று சொல்ல வரீங்களா...
நான் எதுவுமே சொல்ல வரவில்லை. நான் என் வாழ்க்கையை எப்படிப் புரிந்து கொள்கிறேன் என்பதைத்தான் சொல்கிறேன். மதமா, மார்க்கமா, ஆன்மிக வழியா, அருள்நெறியா.. அதெல்லாம் அவரவர் ஈடுபாடு. ஆனால் எந்த வழியானாலும், எந்த ஆன்மிகப் பாதையானாலும், சாதாரண மனித மனநிலைக்கு இயல்பான பொது அறிவும், பரிவு உணர்வும், மனிதாபிமானமும் - இவற்றுக்கு மிஞ்சிய ஆன்மிகம் எங்கும் இல்லை என்பதை உணர்கிறேன். இந்த உணர்வு மங்காமல் மேலும் ஒளிரும் விதத்தில் எதையும் இரசிக்க மனம் விரும்புகிறது. இந்த உணர்வுக்கு எதிராகும் போது, ஒவ்வாத போது அதை மனமே புறம்தள்ளி விடுகிறது, அது யார் சொன்னதாய் இருந்தாலும், எங்கிருந்து வந்தாலும் சரி.
ஸ்ரீரங்கம் மோகனரங்கன்
***
No comments:
Post a Comment