ஒரு ரசிகனின் திருப்பாவை (திருப்பாவையை ரசித்துச் செய்தது)

திருப்பாவை மாதம் மார்கழி மாதம். ‘மார்கழித் திங்கள்ள்ள்..’ என்ற இனிய பாடலைக் கேட்டு விழித்துதான் வாழ்வின் இளங்காலைப் பொழுது. அந்தத் திருப்பாவையைத் தந்தவள் ஆண்டாள். ஆம் திருப்பாவையைத் தந்து அவள் ஆண்டாள். நம்மை, அரங்கனை, தமிழை, மிஸ்டிக் உலகத்தை. ‘எல்லாரும் போந்தாரோ.. போந்தார்.. போந்தெண்ணிக் கொள்’ என்று அனைவரையும், ஒருவர் விடுபடாமல், அழைக்கும் உள்ளம் அவளுடையது. அவளைக் கொண்டாடும் அளவிற்கு மனிதர்கள் உயர வேண்டும் என்பதைத்தான் பல நிகழ்வுகள் காட்டுகின்றன. திருப்பாவையை ஒரு ரசிகனாய் நான் ரசித்த விதத்தில் திருப்பாவையைப் போன்றே தொனிக்கும் படியாக ஒரு விதத்தில் பாடியிருக்கிறேன். நீங்கள் ரசிப்பீர்களோ தெரியாது. ஆண்டாள் ரசிப்பாள் அது தெரியும். அது போதும் என்று சொல்லி உங்களை விலக்கினால் பின்பு நான் எப்படி ஆண்டாளின் திருப்பாவையை உள்ளபடியே புரிந்துகொண்டவன் ஆவேன்? எனவேதான் இந்த வழங்கல். (நான் வழக்கமாகச் செய்வது போல், முதல் சொல் தொடர்கள் ஹைபர்லிங்க். அதைக் கிளிக் செய்தால் அந்தப் பாட்டின் பக்கம் விரியும். கூடவே பொருளும் அந்த அந்தப் பாட்டிற்கு. பொருளுள்ள பாட்டு என்பதை நீங்கள் மறுக்க முடியாதல்லவா!)

ஸ்ரீரங்கம் மோகனரங்கன் 

* 

01) மார்கழித் திங்கள் 

02) வையத்து வாழாது 

03) ஓங்கியுலகளந்த 

04) ஆழிசுழற்றிடும் 

05) மாயனைப் பாடியே 

06) புள்ளும் சிலம்பிற்றால் 

07) கீசுகீசென்றுநம் 

08) கீழ்வானம் வெள்வரைக்க 

09) தூமணி மாடத்துக் 

10) நோற்றுச் சுவர்க்கம் 

11) கற்றுக் குரவர் 

12) கனைத்திளம் கற்றவர் 

13) புள்ளின்வாய்க் கூற்றினில் 

14) உங்கள் புழக்கத்தால் 

15) எல்லே இளம்நெஞ்சே 

16) நாயகன் நாரணன் 

17) அம்பரமும் தண்ணீரும் 

18) உந்துமதகளிறாய் 

19) குத்து விளக்காகிக் 

20) முப்பத்துப் பாட்டிற்குள் 

21) ஏற்ற நலங்கள் 

22) அங்கண்மா கர்வத்து 

23) மாரிபெயல் நெஞ்சில் 

24) அன்றிவ் வுளமெலாம் 

25) ஒருத்தி மொழியாய்ப் 

26) மாலாய் மனவண்ணம் 

27) கூடாரைக் கோவிந்தன் 

28) கறவைகள் புன்சிரிக்கும் 

29) சிற்றஞ் சிறுகாலே 

30) வங்கக் கடல்கிளர்ந்த 

 

படிப்பவர்கள் உங்கள் ரசனையை மட்டுமின்றி விமரிசனத்தையும் எழுதுங்கள் தயங்காமல்.

(ஏனோ இந்த வேளையில் அமரராகிப் போன என் அம்மாவின் நினைவு வருகிறது. அந்தத் தள்ளாத வயதில் முப்பது திருப்பாவையையும் ஞாபகம் கொண்டு சொல்கிறேன் சரி பார் என்று சொன்னவள், சென்னையில், நான் மீண்டு வந்து ஆண்டாள் சந்நிதிக்குள் போனால் அங்கிருப்பவர் (எனக்கு முன்பின் தெரியாது) ‘வாருங்கள். கொஞ்சம் காத்திருங்கள்’ என்று சொல்லிவிட்டுப் போய் ஆண்டாளின் காக்கும் கரத்தின் சந்தனம் திரட்டிக் குளிகையாய்க் கொடுத்தவுடன் எனக்குப் புரியவில்லை, வெளியில் வந்து தாய்க்குத் தொலைபேசித் தெரிவித்துவிட்டு அவளுக்குச் சென்று கொடுத்துவிட்டேன். அவர்களுக்குள் ஏதோ பரிமாற்றமோ, யார் கண்டார். ஒரு வேளை எதேச்சையோ. அப்படித்தான் இருக்க வேண்டும் என்று என் அறிவு விரும்புகிறது.)

ஸ்ரீரங்கம் மோகனரங்கன் 

***