நிலைப்பாடு 08

ஸ்ரீராமானுஜர் சமத்துவத்தைப் போதித்தாரா, இல்லையா? பிரபத்தி நெறியும், பிரபன்ன குல சமத்துவமும் அவர் கொண்டதும், நடைமுறைப் படுத்தியதுமான கருத்தும், வழிமுறையும் என்பது நஞ்சீயர் தொடக்கமான ஆசிரியர்கள் எழுதிய மணிப்பிரவாள உரைகளிலும், நூல்களிலும், ஸ்ரீமணவாள மாமுனிகள், பிள்ளைலோகம் ஜீயர் போன்றவர்கள் தரும் விளக்கத்திலிருந்தும் படிக்கும் போது நாம் அறிய வரும் விஷயம். அதுவும் பிரபன்னர்களைப் பொருத்தவரையில்தான் அந்தச் சமத்துவமும். அதைத் தாண்டிப் பொதுவான மனித சமுதாயம் என்று வந்தால் அதே வர்ண தர்மம் என்றுதான் போதிக்கப்படும். 

ஆனால் பிரபன்னர்கள் என்ற இந்த எல்லைக்குள்ளேயே வர்ண தர்மம் செல்லாது, விசேஷ தர்மம் ஆகிய பிரபன்ன குல சமத்துவம்தான் உரியது என்பதையும், பிரபன்னர்கள் விஷயத்தில் சாதி பார்க்கக் கூடாது என்பதையுமே பாரதியார் காலத்திலும் யாரும் நடைமுறையில் ஏற்றதாகத் தெரியவில்லை என்பதைத்தான் பாரதியார் தம் வாசக ஞானம் கட்டுரையில் எழுதும் வரிகள் காட்டுகின்றன. இன்றும் யாரும் அப்படியே பிரபன்ன குல சமத்துவம் என்பதை ஏற்பதாகத் தெரியவில்லை. 'மணிப்பிரவாள நூல்களில் எழுதப்பட்டிருப்பதைப் படித்து அப்படியே அர்த்தம் கொள்ளக் கூடாது. அதெல்லாம் விதிவிலக்கான நம்மாழ்வார் போன்ற சிறப்பான சில ஞானிகள் சம்பந்தமாகச் சொல்லப்பட்டவை. பொதுவான நடைமுறை தர்ம சாத்திரப்படிதான். நீங்களாக ஏதாவது புத்தகத்தைப் படித்து அர்த்தம் செய்துகொண்டால் என்ன செய்வது? இதற்குத்தான் ஓர் ஆசார்யனை அண்டி அவரிடம் கற்க வேண்டும். அப்பொழுது உங்களுக்கு இந்தக் குழப்பங்கள் வராது' என்று சொல்கிறார்கள். 

அந்தக் காலத்தில் ஸ்ரீராமானுஜரின் பார்வையில் ஸ்ரீசங்கரரின் அத்வைதத்தில் வர்ண தர்மத்திற்கு இடமில்லை என்று சொல்கிறாரே (அத்வைதத்தின் குறையாக). ஒரு வேளை இந்த விஷயத்தை ஸ்ரீசங்கரரோ அல்லது அவருக்குப் பின் வந்தவர்களோ சொல்லுவார்களா என்று பார்த்தால் எல்லாம் மித்யை, தோற்ற மயக்கம் என்று சொல்லும் அத்வைதத்திலும் வர்ண தர்மம் அப்படியே சொல்லப் படுகிறது. கேட்டால் என்ன சொல்வார்கள்? ஸ்ரீராமானுஜர் அத்வைதத்தில் காணும் குறை என்றுதானே சொல்கிறார்? அப்படியென்றால் வைணவத்தில் பிரபத்தி நெறி குறித்து ஏன் அவர் தமது நூல்களில் நேரடியாக எதுவும் எழுதவில்லை? அவருக்குப் பின் வந்தோர் வடமொழியில் எழுதாமல் மணிப்பிரவாள மொழியில் எழுதி வைத்திருப்பதை ஸ்ரீராமானுஜரின் கருத்தாகவோ அல்லது அதுதான் வைணவத்தின் சமுதாய நெறி என்றோ, வர்ண தர்மம் பாகவத சமுதாயத்திற்கு உரியது அல்ல என்றும் அவர்கள் சொல்கிறார்களா? 

இந்த நிலையில் ஸ்ரீராமானுஜரைப் பார், ஸ்ரீசங்கரரைப் பார், அவர்கள் எல்லாம் வளர்ச்சி அணுகுமுறையைக் கையாண்டார்கள், சமுதாய சீர்திருத்தவாதிகளைப் போல் கண்டனம், விமரிசனம் என்ற முறையைக் கையாளவில்லை என்று சுவாமி விவேகாநந்தர் சொல்வதை எப்படி ஏற்க முடியும்? சமுதாய சீர்திருத்தவாதிகளின் கண்டனம், விமரிசனம் என்பதால்தானே சமுதாயம் மாறி, புதிய சட்டங்கள் வந்தன? வளர்ச்சி முறையால் சிறுகச் சிறுகத் தவறான கருத்துகள் மறையும் என்று விவேகானந்தர் கருதலாம். ஆனால் நடப்பது என்ன? 

பாரதியாரையே சாதிகளை மறுக்காமல் வெறுமனே சாதிப் பெருமையை மட்டும் மறுத்தவர் என்று சித்திரிக்கத் தொடங்கி விட்டார்கள். ‘சாதிகள் இல்லையடி பாப்பா’ என்பது அவர் காலத்திலேயே வந்த அச்சு வடிவம் அல்லவா என்பதை மறந்து விட்டார்களா அல்லது மறைக்க நினைக்கிறார்களா? சரி. இதற்கே இப்படிச் சொல்கின்றவர்கள் பாரதியார் தாமே எழுதியிருக்கிறாரே ஆங்கிலத்தில் ஒரு கட்டுரை. The Crime of Caste என்று. அதாவது சாதி என்பது க்ரைம் என்று பாரதியார் கருதியிருக்கிறார் என்பதைத் தானே அந்தத் தலைப்பு காட்டுகிறது? அதில் பாரதியார் சாதி என்னும் தீமை நீங்குவதற்கு வழி கலந்து உண்ணலும், கலப்புத் திருமணமுமே ஆகும் என்று கூறுகிறாரே. அதற்கு என்ன சொல்வார்கள்? “The sole remedy is in inter-dining and inter-marrying. The others are mere quack remedies of an anaesthetic character. There are many difficulties in the way of applying this remedy on a large scale. One very real difficulty is the fact that many members of the purely vegetarian sects cannot physically endure the smell of flesh and fish at a distance of five yards. But the vegetarian votaries, consisting of both brahmanas and non-brahmanas, can marry among themselves. There is no rational excuse for not doing that. I repeat there are many – but not insuperable – difficulties in the way of applying that remedy. But there is no other remedy that the human mind can think of.” (The Crime of Caste, pp 640, Vol 08, Kala Varisaip padutthappatta Bhaarathi padaippukal, ed Sri Seeni Visuvanathan, Ist Ed 2007) 

ஸ்ரீரங்கம் மோகனரங்கன் 

***