மொட்டை மாடி ரொம்பவும் அப்படியே சாந்தமும், வசந்தமும் தவழும் சூழ்நிலை என்று யாரும் கருதி விட வேண்டாம். சமயத்தில் குலைநடுங்கும் விஷயங்களும் கூட திடீரென்று ஏற்படும். இப்படித்தான் பாருங்கள் ஒரு சமயம் ஏதோ ஐரோப்பிய காதல் கவிதைகளின் தொகுப்பு ஒன்றினைப் படித்துக் கொண்டே அதன் கவிஞர்கள் விதவிதமாகத் தங்கள் உள்ள நெகிழ்ச்சிகளைப் புலப்படுத்தும் மார்க்கங்களைக் கண்டு வியந்தபடியும், (உங்களிடம் உண்மையைச் சொன்னால் என்ன... அது போல் காதலம் பெண்ணெழில்கள் நமக்கு வாய்க்கவில்லையே.. கவிஞர்கள் சத்யத்தைத்தான் பேசியிருக்கிறார்களா என்று பின்னர் எப்படித்தான் தெரிந்து கொள்வது, வெறும் ஏட்டுக் கல்வியினால் என்ன பயன் என்று பெரியோர்கள் சொன்னது இந்த விஷயத்தில் உடன்பாடாகத்தானே இருக்கிறது..) என்றெல்லாம் எண்ணமிட்டபடியும் சொல்லாட்சிகள், உள்குறிப்புகள் இவற்றின் ஆட்சி நயங்கள் ஆகியவற்றை ரசித்தபடியே ஆழ்ந்திருந்தேனா, அப்பொழுது ஓர் அல்ப ஆசை மாய மாந்திரீக பாணியில் மனத்தில் ஓடியது என்று வைத்துக் கொள்ளுங்கள்.
அப்படியே வானத்திலிருந்து ஒரு கந்தர்வ நாட்டு இளவரசி அப்படி எழிலாக இறங்கி, 'உன்னை எங்கெல்லாம் தேடுவேன்? உலகின் நவ கண்டங்களையும் அலசிப் பார்த்து வருகிறேன். நீ எங்கோ இந்த பூமியில் இருக்கிறாய் என்று தெரியும். எங்கு என்பது ஊர்ஜிதம் ஆகவில்லை. அப்பாடா! என் வாழ்வின் தேடல் முடிந்தது. வா இப்பொழுதே. என் கையைப் பிடித்துக் கொள் விடாமல். உனக்கும் வான வெளியில் பறக்கும் வல்லமை வந்துவிடும். அங்கு நம் நாட்டுக்குப் போனவுடன் உனக்குப் பெரும் மந்திர தந்திரவித்தைகள் எல்லாம் தெரியப்படுத்தி, அரச பீடத்தில் ஏற்றி மறுநாளே நமக்கு காந்தர்வ மணம். உன்னைக் கண்டுபிடிக்கும் வரை அனைத்தையும் நிறுத்தி வைத்துவிட்டு வந்திருக்கிறேன். அவ்வப்பொழுது மனத்திரையில் தந்தை வேறு வந்து 'சீக்கிரம்மா. எவ்வளவு காலம் தேடுவாய்?' என்று வேறு தொணப்புகிறார். வா வா எழுந்திரு. நீ இந்த மண்ணைச் சேர்ந்தவனே இல்லை. உனக்கும் எனக்கும் யுகம் யுகமாக சிநேகம். ஏதோ சில காரணங்களால் அதுவும் நீ அடம் பிடித்ததால் இங்கு வந்தாய். கிளம்பு' என்று சிணுங்குவது போன்றும், கண்ணெல்லாம் வாயாக அவள் எழிலைப் பருகி அந்த சௌந்தரியக் கள்வெறியில் குரல் குழம்பாகிச் சன்னமான வீணையின் விள்ளல் போல் எனக்கே அதி சுநாதமான இசைக் கீற்று போல் ஒலிக்க, என் குரலொலியாகிய நாதம் பரப்பிய அந்த சப்த தடாகத்தில் நானும் அவளும் அன்னப் பட்சிகள் போல் மிதந்துகொண்டு..... என்னவெல்லாமோ பேய் பிடித்த கற்பனை சுழன்று சுழன்று....
இந்த அணில் பிள்ளைக்குக் கொஞ்சம் கூட இங்கிதம் என்பதே தெரியாது. ச...நான் ஏதொ ஓர் உலகத்தில்..... அப்படியே வானத்திலிருந்து ஒரு கந்தர்வ நாட்டு இளவரசி அப்படி எழிலாக இறங்கி, 'உன்னை எங்கெல்லாம் தேடுவேன்? உலகின் நவ கண்டங்களையும் அலசிப் பார்த்து வருகிறேன். நீ எங்கோ இந்த பூமியில் இருக்கிறாய் என்று தெரியும். எங்கு என்பது ஊர்ஜிதம் ஆகவில்லை. அப்பாடா! என் வாழ்வின் தேடல் முடிந்தது. வா இப்பொழுதே. என் கையைப் பிடித்துக் கொள் விடாமல். உனக்கும் வான வெளியில் பறக்கும் வல்லமை வந்துவிடும். அங்கு நம் நாட்டுக்குப் போனவுடன் உனக்குப் பெரும் மந்திர தந்திரவித்தைகள் எல்லாம் தெரியப்படுத்தி, அரச பீடத்தில் ஏற்றி மறுநாளே நமக்கு காந்தர்வ மணம். உன்னைக் கண்டுபிடிக்கும் வரை அனைத்தையும் நிறுத்தி வைத்துவிட்டு வந்திருக்கிறேன். அவ்வப்பொழுது மனத்திரையில் தந்தை வேறு வந்து 'சீக்கிரம்மா. எவ்வளவு காலம் தேடுவாய்?' என்று வேறு தொணப்புகிறார். வா வா எழுந்திரு. நீ இந்த மண்ணைச் சேர்ந்தவனே இல்லை. உனக்கும் எனக்கும் யுகம் யுகமாக சிநேகம். ஏதோ சில காரணங்களால் அதுவும் நீ அடம் பிடித்ததால் இங்கு வந்தாய். கிளம்பு' என்று சிணுங்குவது போன்றும், கண்ணெல்லாம் வாயாக அவள் எழிலைப் பருகி அந்த சௌந்தரியக் கள்வெறியில் குரல் குழம்பாகிச் சன்னமான வீணையின் விள்ளல் போல் எனக்கே அதி சுநாதமான இசைக் கீற்று போல் ஒலிக்க, என் குரலொலியாகிய நாதம் பரப்பிய அந்த சப்த தடாகத்தில் நானும் அவளும் அன்னப் பட்சிகள் போல் மிதந்துகொண்டு..... என்னவெல்லாமோ பேய் பிடித்த கற்பனை சுழன்று சுழன்று....
***
No comments:
Post a Comment